ค่ายวิทยาศาสตร์และสิ่งแวดล้อม
ณ
สถานีวิจัยสิ่งแวดล้อมสะแกราช
โรงเรียนบางประกอกวิทยาคม
วันที่ 18-20 ธันวาคม 2553
กลุ่มที่ 1-2
มาวันแรกที่ถึงสะแกราช ธรรมชาติหลากหลายสปีชีส์
ทั้งป่าเขาแนวไพรเขียวขจี สัตว์มากมีอีกต้นไม้นานาพันธุ์
นั่งรถไปชมไก่ฟ้าพญาลอ เรานั่งรอดูมันอย่างเงียบงัน
เห็นไก่ฟ้าตัวเดียวรอทั้งวัน ช่างสุขสันต์ได้เห็นมันแค่แวบเดียบ
หลังดูไก่นั่งรถไปชมเขื่อน ได้ถีบเพื่อนด้วยท่าที่หวาดเสียว
มีช่างภาพหลงตัวเองชื่อว่าเดี่ยว พาเราเที่ยวตระเวนในไพรสน
ตกกลางคืนเดินเท้าไปเข้าป่า บนฟากฟ้าดวงดาราแสนมืดมน
ค่อยๆปิ้งข้าวโพดไม่ร้อนรน เราทุกคนอิ่มหนำสำราญเอย
กลุ่มที่ 3-4
สิบแปดธันวานัดมา ณ จุดนัดพบ พอมาครบรถออกจากถิ่นฐาน
ใช้เวลาห้าชั่วโมงโดยประมาณ พร้อมอาจารย์ที่ปรึกษาอีกสองคน
เมื่อเดินทางมาถึง ณ จุดหมาย ได้บรรยายกฎระเบียบการฝึกฝน
จากพี่ ๆ เจ้าหน้าที่ทุก ๆ คน พอฟังจนได้เข้าใจและรู้จัก
ได้หยุดพักทานข้าวห้องอาหาร เก็บจานเสร็จแยกย้ายเข้าที่พัก
มีเวลาสำรวจและรู้จัก ไมนานนักก็เรียกมาพบกัน
แบ่งกลุ่มเข้าให้ครบทั้งสี่ฐาน เวลาผ่านเดินขึ้นทั้งสองคัน
ไปร่วมกันชมไก่ฟ้าในป่ากัน หลังจากนั้นเดินทางต่อไปที่เขื่อน
พอพลบค่ำเดินทางขึ้นบนเขา นอนดูดาวใต้แสงจันทร์พร้อม ๆ เพื่อน
หลังจากนั้นความเมื่อยก็มาเยือน ใต้แสงเดือนเราเข้านอนยามนิทรา
วันต่อมาช่วงเช้าเดินชมนก เราก็ยกกล้องส่องเดินตามหา
หลังจากที่พวกเราเดินกลับมา เราก็พร้อมเดินป่าตามผู้นำ
ตกช่วงบ่ายเรายังอยู่ที่กลางป่า เป็นเวลาที่ได้มาน่าจดจำ
ต่อจากนั้นย้อมสีแล้วก็นำ มาเป่าซ้ำให้แห้งแลดูดี
ทำไม้กวาดด้วยกันอย่างขยัน ต่างก็พากันมารวมพล
ณ อาคารสัมมนากันทุกคน แล้วทำจนงานทุกสิ่งเสร็จลงเอย
กลุ่มที่ 5-6
ตื่นตีสี่แต่เช้ามาสะแกราช ธรรมชาติมากมายให้เลือกสรร
พอตกเย็นอากาศหนาวมันทุกวัน เลยช่วยกันประหยัดไม่อาบเลย
วันที่ 2 ตื่นแต่เช้าไปดูนก ดูวิหคบินหนีพวกเราหนา
พอตอนบ่ายจกสั้มตำกลางพนา บางคนเข้าเล่นกันเปลขาดเลย
พอกลับมาพากันเหงื่อไหลโจก จึงพงกหลับกันไม่ขาดสาย
กินขนม แป้งทอด อ้วนจะตาย ยังไม่วายกินจนหมดไม่เหลือเลย
มาต่อด้วยการทำผ้าเช็ดหน้า สุดจะบ้าออกมาทุเรศหนา
อีกไม้กวดที่ป้าเขาสอนมา ก็เลยพากันจิ๊กกลับบ้านเลย
วันพรุ่งนี้จะเจออะไรยังไม่รู้เลย แต่ที่รู้ต้องพากันกลับบ้านแล้ว
อาจเสียใจไม่อยากกลับกันเป็นแถว ปีหน้าแล้วมีโอกาสจะกลับมา
กลุ่มที่ 7-8
สองก้าวแรก บ.ก. เยือนสะแกราช โอ้อากาศช่างสดชื่นเป็นสุขสม
เห็นพืชพันธุ์นานาชื่นชม ช่างอุดมสมบูรณ์ซะจริง ๆ
ขณะนั้นเถอะเรื่องนั้นเห็นจนชิน ชายคนหนึ่งลื่นลงหล่นจากหิน
ช่างมันเถอะเรื่องนั้นเห็นจนชิน ไปเยือนถิ่นอิฐบล็อกเกิดหวานใจ
และต่อด้วยอุตุนิยมวิทยา พิจารณาน่าชวนคิดพิสมัย
เข้าไปชมนิทรรศการอุ๊ยตกใจ นั่นของจริงหรือไงหรือของปลอม
ไปแอบดูบ้านพักกันดีกว่า ได้ชื่อว่าบ้านมีอันจะกิน
น่าจะมีของกินละมุนลิ้น หอมกรุนกลิ่นความสบายคลายชีวา
เราจะไปดูไก่ฟ้าพญาลอ เดินทางต่อชมดูเขื่อนแสนสุขสันต์
พอตกดึกเราไปนอนดูดาวกัน เข้านอนนั้นหลับสบายฝันดีเอย
|