ค่ายวิทยาศาสตร์และสิ่งแวดล้อม

สถานีวิจัยสิ่งแวดล้อมสะแกราช
กระทรวงการต่าวประเทศเทวะโรปการ

วันที่ 22-24 เมษายน 2554

กลุ่มที่ 1

ใต้สยามงาดงดประนตน้อม    สู่อ้อมกอดเมืองกรุงรุ่งเรืองศรี
เฉียดระเบิดยังเพลิดเพลินชีวาวี    เรือใบมีเอกลักษณ์ทักษิณไทย
เข้าเมืองหลวงข้ามภาคสู่โคราช    ประเทศชาติยังมีผืนป่าใหญ่
เสียงแต้วแร้วท้องดำดังแต่ไกล    นักวิจัยเข้ามาศึกษากัน
ป่าเต็งรังงามสง่าคู่ดิบแล้ง    ทั้งป่าแจ้งป่าทึบดูสร้างสรรค์
ธรรมชาติสร้างไก่ฟ้ามาคู่กัน    นามมันนั้นไก่ฟ้าพญาลอ
เพียงหนึ่งผืนของป่าใหญ่ในประเทศ    มาสังเกตมาศึกษาเท่าที่ขอ
อย่ารีรออนุรักษ์ให้มากพอ    สะแกราชหนอดั่งทองของไทย
จาก..มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, มหาวิทยาลัยอิสลามยะลา

กลุ่มที่  2

เจ็ดนาฬิกาขึ้นรอมา ณ ที่นี่     สุขชีวีชีวาฮาหวั่นไหว
บ้างหัวเราะ บ้างหลับก็ว่าไป     โอ้สุขใจฮารีอีนี่ที่รอคอย
15 นาฬิกาเข้าเขตสะแกราช     โอ๊ยพี่มาศบอกตามตรงมังหิวข้าว
ลงจากรถไม่ทันไรก็ได้คราว     ได้กินข้าวตามที่ใจได้รอคอย
เจอผู้คุมชื่อพี่เดี่ยวและพี่บอย     ที่ไหนได้คนอีสานบ้านเฮาเอง
ตอนพลบค่ำเจอตุ๊กแกส่งเสียงร้อง     แสนเสียวท้องเนาะมารีลอนี่
กลัวกินตับล้วงไส้แบไซดี     คงจะมีน่าดูตุ๊กแกเอย
มาที่นี่ได้เจอหลาย ๆ อย่าง     ทั้งข้าวจี่ไก่ย่างแซบอีหลี
นอนบนเปลบ่าย ๆ สบายดี     แสนสุขีดีซินี่สะแกราชเอย
(นาดีญา, รอยดา, นุติยา, รอกียะห์)
จาก..มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, มหาวิทยาลัยอิสลามยะลา, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์(ปัตตานี)
มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์

กลุ่มที่  3

จากเมืองกรุงสู่อีสานใจระทึก    ปลุกสำนึกเมื่อได้มาสะแกราช
เดินชมนก ชมเขาเมือนนักปราชญ์    กับพี่มาศ พี่ต่าย และพี่เดี่ยว
ความรู้สึกตอนนั้นเริ่มหวาดเสียว    ใจโดดเดี่ยวไม่เป็นสุขคลื่นไม่มี
เดินต่อไปนานนานเริ่มปวดฉี่    แต่พี่พี่แต่ละคนก็ไม่ยอม
แต่พวกเราก็บอกว่าไม่พร้อม    จนต้องอ้อมไปพักหวังต้นไม้
จนบางครั้งพวกเรารู้สึกเหนื่อย    มันทั้งเมื่อยทั้งหิวจนตาลาย
พอได้กลิ่นหมี่โคราชเราเริ่มหาย    ทั้งใจกายกลับฟื้นคืนพลัง
พร้อมใจกันเอาเป้ออกจากหลัง    เดินไปยังซุ้มอาหารกินจนเพลิน
แย่งกันกินสักพักชักปวดท้อง    เริ่มเริ่มมองหาห้องน้ำเพื่อปลดทุกข์
เมื่อมองเห็นผ้าโสร่งเริ่มไม่เป็นสุข    จึงรีบลุกคว้าโสร่งเข้าป่าไป
เมื่อได้ถ่ายก็สบายชั่วขณะ    แต่ก็นะ ใจลึก ๆ อยากพักผ่อน
พี่ทีมงานรู้ใจให้เปลนอน    ขอลาก่อนจะรีบไปเฝ้าพระอินทร์

กลุ่มที่  4

เดินทางจากบ้านสู่เมืองโคราช    มุ่งสู่พฤกษชาติอันหลากหลาย
สัตว์ป่านั้นมีมากมาย    ผลหมากรากไม้ก็มากมี
ประทับใจยิ่งนักเมื่อเข้าพัก    มิตรสหายทุกคนช่างน่ารัก
ที่ชี่วยกันรักษาอนุรักษ์    ดียิ่งนัก
ถ้าได้มีโอกาสจะกลับมา    กลับมาหาเยี่ยมเยียนอีกสักครา
เพื่อพิทักษ์พื้นที่ป่าที่มีค่า    ที่นี้แหละสะแกราชอีสานเอย