เกลียดการเข้าค่าย แต่ก็มามันทุกที    มันอยากจะหนีแต่ไม่กล้าเสี่ยง
เกลียดการตื่นเช้าเพื่อมาดูนก    ก็ต้องยอมซกมกไม่อาบน้ำ
เกลียดใครก้ได้เจอมันทุกวัน    เกลียดคนผิดนัดแต่ฉันก็เคย
เกลียดจังการง่วง ปวดหัวตอนเช้า    กลางคืนเล่นไพ่ไม่หยุดเลย
ชีวิตเราสับสนวุ่นวาย    เพราะหัวใจมันคล้ายมีบางอย่าง
ถึงฉันเกลียดแต่ฉันก็ต้องมา    ไม่ว่ายังไง
แต่การมาเข้าค่ายครั้งนี้ไม่เหมือนเดิม    ทำให้ฉันได้รู้อะไรที่เพิ่มเติม
ความทรงจำที่เราได้มี    กับค่ายที่นี่มีมากมาย
เกลียดการเล่นไพ่ แต่ไม่หยุดเลยสักตา    อยากโทรหาป๊าแต่สัญญาณไม่มี
เกลียดการเดินไกลใคร ๆ ก็รู้    แต่ก็ยังต้องสู้ไปอยู่ดี
เกลัยดจังอากาศที่โคราช    แต่มาสะแกราชก็ยังดี
เกลียดการจากลา มันเศร้าทุกครั้ง    แต่ต้องมีสักวันที่ต้องไป

 

กลุ่มที่  6

แพ็คกระเป๋า เตียมจะไปเข้าค่ายสะแราช ตุนขนม กาน้ำร้อนมาม่าไวไวควิก สุด ๆ ไกลที่สุด
เหนื่อยใจที่สุด เฮ้อ...เมื่อไหร่จะถึงเริ่มเห็นภูเขาแล้ว หุบ ๆ เขานี่นา โคราชรึเปล่า เมื่อไหร่จะถึง
อ้าว ถึงแล้วลงรถ สะแกราช โอ้ลัลล้า...
ผจญภัยไปตามฐาน ขึ้นรถไปดูไก่ หน้าตาเป็นไง ไม่รู้มีเพื่อไปดูนก ก็เอาแต่ถ่ายรูป
แอ๊บแบ๊วกันเข้าไป 123 เอ้าถ่ายไปเลย แต่งตัวเพื่อจะลุย เดินไม่เท่าไหร่ อากาศก็โคตรหนาวเลย
ข้าวโพดชุบกับเนย ยืนปิ้งทุกอย่าง กินพวกมันพร้อมดูดาว
วันที่ 2 เราตื่นสาย ไอมายส์ตกบันได พวกเราไปเดินป่า นั้นต้นอะไร ไม่รู้ ไม่เคยรู้อะไร
นอกเรื่องแล้วใช่มั้ย เข้าเรื่องกันดีกว่า เรื่องข้าวกลางวัน กินข้าวเหนียวกับไก่ย่าง
ส้มตำปูปลาร้า ไม่รู้เรากินไก่กันไปกี่ตัว อ้าวเฮ้ยกินน้ำเข้าไปเยอะ หรือว่าเราจะต้อง ร่วมใช้บริการ
ฉี่ผ่านผ้าถุง ออกลายผ้ามัดย้อม ลวดลายก็แปลก อินดี้ใครบ้างยกมือ เสื่อเราสร้างกับมือ
เราทำไม้กวาด สนุกกันทุกเวลา

 

กลุ่มที่  7
สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตคือ...
ตื่น แันตื่นขึ้นมาตอนตี 5 ครึ่ง อาบน้ำ ตอนนี้มันชั่งหนาวเย็นจับใจ
แล้วก็ลงมาทานโอวัลตินผสมกาแฟกับบิสกิตอีกหนึ่งกับครึ่งชิ้น
แล้วเดินทางไปดูนกตามข้างทาง ต่อจากนั้นมันชั่งแสนสนุก ฉันได้เห็นนกทำอะไรกัน
กลับค่ายทานข้าวมาม่าก็หมดก่อน หมดสิ้นแล้วอาหารที่ฉันหวัง
ไม่มีเหลือสักเส้นให้ฉันได้กินประทังชีวิต enzynni มันไหลออกมาจากกระเพาะ
เพราะถูกทำร้ายจากการแย่งชิง ของมาม่าเส้นสุดท้าย
แล้วก็เดินเข้าป่าไปหาอาหาร ได้ดูต้นไม้สูงใหญ่กับชันรงค์และแมงมุม
ก่อนจะเจอส้มตำกับปลาร้า แล้วพวกฉันก็กินแสนอร่อย ไม่สนใจอะไรรอบ ๆ กาย
ส้มตำ ข้าวเหนียว ไก่ย่าง และผัดหมี่ ไม่มีเหลืออาหารเลยซักชิ้น
เหมือนเผชิญอยู่ในสงครามโลกครั้งที่ 3 ที่เกิดจากการ....ให้คิดเอาเอง

 

กลุ่มที่  8

ต้นงิ้วป่าสูงใหญ่    ที่ใครใครหวาดผวา
พี่เดี่ยวพาเดินมา    สามสี่ห้าก้าวเดินไป
พี่บอยตัวน้อยนิด    ปิ๊ดปี้ปิ๊ดถ่ายรูปให้
น้อง ๆ ปีนต้นไม้    หาลำไยแต่ไม่เจอ
แมลงหลายหลากสี    บินเฉี่ยวฝีจนเราหวอ
ชาตินี้พึ่งพบเจอ    เทอนะเธอบินไวจัง
ย่ำค่ำนอนดูดาว    เห็นค้างคาวขี่รถถัง
ตกใจร้องเสียงดัง    โดนจับฝังข้าง ๆ ทาง
สตรีอันหญิงอ้วน    กินท้องม้วนร้องควรญคราง
ใคร ๆ เขาก็อ้าง    2/3 หน้ามีไฝ
นครราชสีมา    มีปลาร้าเป็นไหไห
พวกเราต่างร่วมใจ    สองสามไปสะแกราช